Za odzież wniesioną przez gości nie odpowiadamy

Takie ogłoszenia publikowane są w zakładach usługowych do których klienci wchodzą w odzieży wierzchniej, którą z reguły zdejmują. Nie ma problemu, gdy dany zakład posiada szatnię strzeżoną, jak teatr, czy wyższej kategorii restauracje, gorzej jest gdy takowej nie ma i klient sam musi sobie znaleźć miejsce w którym może powiesić swój płaszcz. Tak więc w małych lokalach jak np. gabinet lekarski pacjent zostawia płaszcz w przedpokoju, a zakładzie fryzjerskim po prostu na umieszczonych ścianach wieszakach. Zakłady kąpielowe nie posiadają szatni strzeżonych, klient zostawia swoją odzież wierzchnią i buty w szafce usytuowanej przed kasą idzie w tzw. klapkach na teren basenowy, gdzie resztę odzieży pozostawia w drugiej szafce i w spodenkach kąpielowych, i w klapkach udaje się najpierw do łaźni i wreszcie na basen. Tak więc odzież tego basenowego klienta pozostawiona jest w dwóch szafkach do których kluczyki gość basenowy posiada na specjalnym pasku przypiętym do ręki tak jak zegarek.

Osobiście zauważyłem, że powyższy system ochrony obowiązuje osoby które chcą skorzystać z kąpieli w basenie sanatoryjnym w Polanicy Zdroju, gorzej jest w innym sanatorium, gdzie płaszcz i buty goście muszą pozostawiać w pomieszczeniu nie strzeżonym, ogólnie dostępnym.

Czy uprzedzenie typu za wniesioną odzież nie odpowiadamy powoduje stan prawny, w którym klient pozbawiony jest możliwości uzyskania odszkodowania za skradzioną kurtkę od zakładu w którym korzystał z usługi ? Z reguły zakłady wykonujące usługi dla ludności posiadają umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, obejmujące ryzyko utraty przez klient wniesionej na teren zakładu rzeczy, roszczenie można więc skierować bezpośrednio do zakładu ubezpieczeń.

Art. 835 kodeksu cywilnego stanowi, że przez umowę przechowania przechowawca zobowiązuje się do zachowania w stanie niepogorszonym rzecz ruchomą oddaną mu na przechowanie. Właściciele zakładów są przekonani, że w przypadku kradzieży odzieży ich klientów wniesionej za zgodą właściciela zakładu na jego teren są zwolnieni z odpowiedzialności gdy na miejscu widocznym umieszczą ogłoszenie typu "za rzeczy wniesione przez naszych gości nie odpowiadamy".

Powyższe ogłoszenie nie powoduje skutków prawnych eliminujących odpowiedzialność zakładów usługowych. Powyższe ogłoszenie nic nie daje. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1977 r. (III CZP 94/77), w której to stwierdzono, że zakład gastronomiczny odpowiada za utratę lub uszkodzenie odzieży wierzchniej pozostawionej przez konsumenta nie tylko wtedy, gdy w zakładzie jest płatnie strzeżona szatnia, lecz również i wówczas, gdy z charakteru lokalu i rodzaju spożywanych posiłków wynika, że konsumenci z reguły pozostawiają odzież wierzchnią na znajdujących się w zakładzie wieszakach. Od tej odpowiedzialności nie zwalnia ogłoszenie, że zakład za pozostawioną przez konsumenta odzież nie odpowiada.

Tak więc właściciele małych zakładów gastronomicznych powinni zadbać o mienie swoich gości, zaś lekarze o odzież pacjentów. Taki problem mój znajomy dentysta rozwiązał w ten sposób, że dostęp pacjentów do gabinetu następuje poprzez domofon zaopatrzony w kamerę i także wyjście wymaga czynności gospodarza. W tych warunkach odzież pacjenta jest wystarczająco zabezpieczona.